M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Przyprawa

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne P – wykaz haseł
P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Przyprawa, przyrządzenie, przygotowanie, przyprawienie; wyrrób, preparacja, fabrykacja; to, czym! ś. coś przyprawia co ś. dodaje do czegoś, jako niezbędne uzupełnienie, dodatek, zaprawa, okrasa: p. do potraw; głód jest najlepszą p-ą = głodnemu wszystko smakuje; coś przyprawionego; preparat: p. do twarzy = bielidło, p. do podłog, do glazurowania butów i t. p.; przen., ozdoba, przyrI krasa; środek, dodany do lekarstwa dla poprawienia jego smaku; p. żelaza, miedzi = przymieszka; p-y żołnierskie = ćwiczenia, musztra; p-y forteczne = = fortyfikacje; p. koronacyjne = regalja; p. żelaza, stali = hartowanie ich; p. do śmierci = przygotowanie na śmierć.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.