Pospolity, zwyczajny, zwykły, powszedni, przeciętny, ogólny, powszechny, dotyczący wielu, odnoszący ś. do wszystkich; prosty, niewykwintny, banalny, tuzinkowy, gminny, ordynarny, płaski: dowcip
p.; dostępny dla publiczności, dla wszystkich przeznaczony; państwowy, rządowy, narodowy, krajowy; potoczny, utarty; często ś. spotykający, nierzadki, powszechny (częste w nazwach gatunków zwierząt i roślin: jesiotr
p., jaszczurka
p-a, brzoza
p-a, dynia
p-a i t. d.); rzecz
p-a = państwo, rząd, respublika;
p-e ruszenie = wezwanie do obrony wszystkich zdatnych do służby wojskowej; w dawnej Polsce powołanie całej szlachty pod broń dla obrony ojczyzny, zastępy szlachty, powołanej dla obrony kraju; lud
p. = lud wiejski, chłopi, plebs, pospólstwo; w
gram., imię
p-e = służące do nazywania wszystkich osób a. przedmiotów podobnych, należących do jednego gatunku.
Strona w Wikisłowniku
