Podpadać, dok. Podpaść; upadać p^c; kogo, pod co; nagle, skrycie narażać, nagle zachwytywać kogo na czym, zaskakiwać; udać ś. do kogoś w upatrzonej chwili, uciec ś. do kogoś, nie spodziewającego ś. tego; nawijać ś., nastręczać ś., wpadać w ręce; uciekać ś. pod czyją obronę; prosić kogoś o ratunek, o pomoc; podlegać czemuś, być obejmowanym przez coś, ulegać oddziaływaniu czego: p. pod zmysły, pod dyskusję, p. karze = zasługiwać; to nie p-a wątpliwości = jest pewne; dostawać ś. pod czyjąś władzę, panowanie, zależeć od czyjejś przemocy.