M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Magnetyczny

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne M – wykaz haseł
M – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Magnetyczny, gr., przyciągający, pociągający; wynikający z wpływu magnetyzmu zwierzęcego; tyczący ś. magnesu; m. baterja = pęk magnesów złożonych tak, żeby jednakowe ich bieguny były zwrócone w jednym kierunku celem spotęgowania ich siły; m-e krzywe a. m-e linje = linje krzywe, utworzone przez opiłki żelazne, przylegające do biegunów magnesu; m. równik = miejsce obojętne pośrodku magnesu, nie okazujące żadnego działania; linja, łącząca punkty na kuli ziemskiej, w których igła magnesowa zachowuje położenie poziome; m. południk = południk, leżący w kierunku, wskazanym przez igłę magnesową; m-e bieguny = dwa prawie naprzeciw siebie leżące miejsca na kuli ziemskiej, gdzie igła magnesowa przybiera kierunek pionowy (pochyla ś. do poziomu pod kątem 90°); m-e pole = przestrzeń, w której granicach działa siła magnesu albo magnesów; m-a burza = nagła zmiana stanu magnetycznego ziemi a. atmosfery, objawiająca ś. w niespokojnych ruchach igieł magnetycznych; m-a zbroja a. armatura a. kotwica m-a = kawałki żelaza, przyczepiane do magnesów, żeby utrwalić a. wzmocnić ich działanie; m-e karty = mapy linji izogonicznych i izoklinicznych na ziemi; przen., kuszący, wabiący, czarujący, pociągający; nieodparty, tajemniczy.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.