Głos, drganie powietrza działające na słuch; dźwięk, odgłos brzmienie, szmer, szum, wrzawa; mowa, śpiew, muzyka;
g. przyrody: brzęk, chrzęst, zgrzyt, tętent, tupanie, gwizd, świst, grzmot, szelest, pukanie, klaskanie, sykanie, syk, trzask, trzeszczenie, huk, huczenie, dudnienie, łoskot, łomot, furkot, turkot, warczenie, grzechotanie, echo i t. d.;
g. ludzki = mowa, krzyk, śpiew, ton przez
g. ludzki wydawany, w
muz., np. tenor, bas; ton, rodzaj głosu, skala, komplet tonów; muzyka, śpiew: na 1
g. = solo; na 2
g-y = duet, na 3
g-y = tercet, na 4
g-y = kwartet; śpiew na wiele
g-ów = chór; śpiewać na
g-y: gdzie każdy
g. śpiewa swoją część melodji; rozłożyć na
g-y = rozpisać nuty na każdy
g. lub instrumenty w orkiestrze, aby wspólnie oddały pożądaną melodję;
przen., śpiewać baranim
g-em = płakać, beczeć; wieść, pogłoska, plotka, echo, rozgłos, fama (rozpuścić
g.); mowa, przemówienie, odezwanie się, przymówienie ś.; prawo mówienia, prawo
g-u (zabrać, mieć
g.); pozbawić kogo, odmówić komu
g-u, prosić o
g.,
g. doradczy,
g. decydujący; sąd, wyrok, zdanie, opinja, wola;
g. wyborczy = wotum, kreska, gałka; nawoływanie, rada, przestroga, napomnienie, zaklinanie, uprzedzenie, wskazówka; co
g-u = na cały
g.,
przys., co gardła, z całego gardła; na
g. = głośno, nie pocichu; w
myśl. g-em gonić = wydawać
g. idąc za tropem (o psach);
g-y w organach = regiestr,
g-y w chórze;
g., w parlamencie, prawo przemowy, podanie wniosku.
Strona w Wikisłowniku
