M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Gęba

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne G – wykaz haseł
G – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Gęba, otwór między wargami do przyjmowania pokarmów, jama ustna, usta; cóż tak g-ę otwierasz, rozdziawiasz, czego tak patrzysz gapiowato, czego ś. gapisz, cóż ś. tak dziwisz?; zatkać g-ę, zaspokoić tymczasowo, dać odczepnego; rozpuścić g-ę, krzyczeć, wymyślać, kłócić ś.; stulić g-ę, uspokoić ś., zamilknąć; zamknąć g-ę, zmusić do milczenia; dać (uderzyć) kogo w g-ę, w policzek, w twarz; całą g-ą, w całym znaczeniu tego wyrazu (pan całą g-ą = wielki pan); wycierać sobie kim g-ę, obgadywać, oczerniać; sznurować g-ę, nie chcieć odpowiedzieć, udawać poważnego, dyskretnego; na g-ę, ustnie.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.