M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Górny

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne G – wykaz haseł
G – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Górny, na górach ś. znajdujący; (o kraju) wśród gór położony, bliżej źródła rzeki leżący (np. Śląsk g.); wysoko się unoszący; wierzchni, wyższy (piętro); wzniosły, szczytny, górnolotny (np. g. styl); górnomyślny, wyniosły, przesadny, szumny: g-ne wyrażenia; g-a dodana, w muz., linja nad pięcioma zwykłemi, dla oznaczenia wyższych tonów; w bot., g. słupek = zajmujący szczyt wypukłego dna kwiatowego, umieszczony wyżej od pozostałych części kwiatu; g. kwiat (nadzalążniowy), mający słupek dolny, umieszczony niżej innych części kwiatu; w min., g. kryształ (p. Kryształ).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.