M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Czapka

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne C – wykaz haseł
C – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Czapka, rodzaj przykrycia głowy mężczyzn i kobiet (f.); C. książęca = mitra, kołpak: C. biskupia = infuła: C. frygijska = czerwona C. wolności, ze zwieszonym końcem naprzód zagiętym, jako godło rzeczypospolitej francuskiej (fig.): ośla C. = C. z oślemi uszami, kładziona za karę próżniakom na głowę; lisia C. = wieniec świetlny, żółtawy, otaczający czasem księżyc; C. u węglarzy = wierzchnia szychta półkolista w stosie drzewnym do wytlenia na węgle przygotowanym; pokrycie słomiane dawane na stogi siana dla ochrony od zamoknięcia; choroba sosen, grabów i brzóz, tworząca narośle w kształcie kępek; kapa u komina: C-i uchylić = ukłonić ś.; prosić, uniżyć ś.; stać przed kim z C. w ręku = okazywać uszanowanie, pokorę; nie zdejmować przed kim C. = nie obawiać się nikogo, być hardym; C. nasunąć na uszy = nie chcieć słuchać kogo: C. nasunąć na oczy = nie chcieć widzieć kogo, być bez wstydu; C. nosić na bakier = być śmiałym, junakować, fanfaronować; C. położyć na stole = być hardym, chcieć imponować; na złodzieju C. gore = kto winien, jest w ciągłej obawie; ma niespokojne sumienie; brać C.-i = zabierać się do wyjścia; C. na głowie a C-i szuka mówi się o roztargnionym; C-ą, papką i solą ludzie ludzi niewolą = jednanie serc innych uprzejmością i gościnnością; kurzy się z pod C. = być pijanym; C-ami nakryć = zwyciężyć znaczniejszą liczba.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.