M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/2. Para
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Para, łć., dwie osoby, dwie sztuki, dwa przedmioty równe, jednakowe a. symetryczne, stanowiące jedną całość: p. butów, pantofli, rękawiczek, spodni itp.; kobieta i mężczyzna; młoda p. = nowożeńcy; małżeńska p. = mąż i żona p. w tańcu = tancerz i tancerka; iść p-mi = po 2 osoby; p. koni w zaprzęgu, wołów w jarzmie = dwie sztuki; wogóle dwa przedmioty: po czemu jajka? p. jedenaście groszy; iść w p-rze z czym = towarzyszyć czemu (głód idzie w p-rze z nieurodzajem); jesteśmy jak z jednej p-y = dobrani pod każdym względem; do p-y = liczba parzysta; nie do p-y = liczba nieparzysta; do p-y = dwa przedmioty a. dwoje ludzi dobranych, odpowiadających sobie wzajemnie; rękawiczki do p-y, dwa konie do p-y; dwoje zwierząt różnej płci; korzec żyta i korzec pszenicy; p. a. p-ę = kilka (od 2 do 5).
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
| Data wydania | 1916 |
| Wydawnictwo | M. Arcta |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | P – wykaz haseł P – całość |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
