Żelazo, pierwiastek metaliczny, obficie znajdujący ś. w przyrodzie, odgrywający ważną rolę w życiu organicznym; wytapiany w wielkich piecach hutniczych, bywa używany powszechnie do przeróżnych użytków:
ż. lane, kute, sztabowe i t. p.; rzecz, zrobiona z żelaza, przyrząd żelazny, sprzęt żelazny, naczynie żelazne;
przen., miecz, oręż: pustoszyć kraj ogniem i
ż-em; dźwigać
ż-e pęta = łańcuchy, kajdany, być w niewoli;
ż-a na wilki, na lisy = samołówka żelazna;
ż. oracza = pług, lemiesz;
ż. krawieckie = duże żelazko do prasowania ubrania; mieć serce z
ż-a = okrutne; kuć
ż., póki gorące = załatwiać sprawę, póki czas, ażeby nie minęła.
Strona w Wikisłowniku
