M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ź (całość)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego |
Wydawca | Wydawnictwo M. Arcta |
Data wyd. | 1916 |
Druk | Drukarnia M. Arcta |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Ź – wykaz haseł Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI |
Indeks stron |
Źbiczek, rodzaj owada błonkoskrzydłego.
Źbik — p. Żbik.
Ździebełko, zdr. od Źdźbło.
Ździebełkowaty — Ździebłowaty.
Ździeblisty, mający w sobie źdźbła: ź. kamień.
Ździeblny, odnoszący ś. do źdźbła.
Ździebło — Źdźbło.
Ździebłowaty, złożony ze ździebeł, mający w sobie źdźbła.
Źdźbło, Ździebło, łodyga roślin trawiastych, gładka, kolankowata, z liśćmi naprzemianległemi, wyrastającemi z kolanek; słomka, drzazga, okruszyna, odrobina, paproch: widzieć ź. w oku bliźniego, a nie spostrzegać belki we własnym = postrzegać drobne wady bliźnich, a własnych wielkich nie widzieć; kawałeczek, mała cząstka, nieco, trocha: ź. masła, mleka; ani ź-a = nie a nic, ani trocha, wcale; nie masz ź. litości = nic a nic, zupełnie.
Źle, przysł., nie tak, jak trzeba, niedobrze, szkodliwie, złośliwie, podstępnie, nienależycie, niewłaściwie, niestarannie i t. p.: ź. mówić, robić, myśleć i t. p.; ź. sobie ze mną postąpił = niepoczciwie; ź. o nim mówią = niedobrze o nim słychać; ź. ś. mam = jestem niezdrów; ź. stoją moje interesy = jestem w kłopotach majątkowych; ź. z nim = jest chory a. jest w niebezpieczeństwie, grozi mu klęska, strata; ź. mi jest, ź. mi jakoś = słabo mi, mdleję; ź. koło mnie = grozi mi zguba, niebezpieczeństwo; ź. (zam. ź. jest) = to nie jest dobre, to jest złe i t. p.; ź., jeżeli dzieci nie szanują rodziców.
Źlebik, zdr. od Żleb.
Źlebisty, obfitujący w źleby.
Źrebaczek, zdr. od Źrebak.
Źrebak p. Źrebiec.
Źrebczyk, młody koń.
Źrebiątko, Źrebiąteczko, zdr. od Źrebię.
Źrebica, młoda klaczka, kobyłka.
Źrebiczka, zdr. od Źrebica.
Źrebić się, o kobyle, oślicy, mulicy: rodzić płód.
Źrebiec, młody konik (fig.).
Źrebięcy, należący do źrebięcia, właściwy źrebiętom.
Źrebna, o klaczy, oślicy, mulicy: brzemienna płodem.
Źreć, dojrzewać, dostawać ś.
Źreniczka, zdr. od Źrenica.
Źreniczny, odnoszący ś. do źrenicy, właściwy źrenicy.
Źróbka, źrebiczka.
Źródełko, zdr. od Źródło.
Źródlany, odnoszący ś. do źródła, pochodzący ze źródła: woda ź-a.
Źródlić się, wypływać ze źródła.
Źródlisko, niedobre, nieczyste źródło; miejsce, skąd wytryskają źródła; miejscowość, obfitująca w źródła, wilgotna, nizko położona.
Źródlisto, przysł., z obfitością źródeł.
Źródlistość, obfitość źródeł.
Źródlisty, obfitujący w źródła, pełen źródeł.
Źródłosłowny, Źrzódłosłowowy, odnoszący ś. do źródłosłowu.
Źródłosłów, w gram., główna część wyrazu, zawierająca w sobie jego znaczenie, pierwiastek, pień.
Źródłowy, należący do źródła, pochodzący ze źródła; odnoszący ś. do źródła, t. j. początku czego, początkowy, pierwiastkowy; główny, najważniejszy; wzięty wprost ze źródła historycznego, nie z drugiej a. trzeciej ręki.
Źrzałość, dojrzałość.
Źrzały, dojrzały.
Źrzeć, widzieć, patrzyć, baczyć.
Źrzeć, Źreć, dojrzewać.