M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ślepy

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ś – wykaz haseł
Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Ślepy, pozbawiony wzroku; ten, który nic nie widzi; działający na oślep, nie baczący, kogo i czym obdziela: ś. los; nie rozświecony światłem wiedzy, wynikający z braku oświecenia, z ciemnoty: ś-e zabobony; zapamiętały, na nic nie baczący, nie pamiętający o niczym: ś-a namiętność; ciemny, mroczny; pozbawiony światła; nie wchodzący w ocenę krytyczną tego, co mu podają, bezkrytyczny, bezwzględny: ś-a wiara, ś-e posłuszeństwo; być na co ś-ym = nie chcieć czego widzieć, nie spostrzegać; ś-a babka = zabawa towarzyska, polegająca na tym, że jedna osoba z zawiązanemi oczami chwyta uciekające inne; ś. nabój, ś. ładunek = z samym tylko prochem, bez kuli i bez śrutu; ś-e pole = pole, nie okryte śniegiem, na którym nie znać tropów zwierzęcych, kopnia; ś-e szkło = nieprzezroczyste, mleczne; ś-a kiszka = jedno z jelit po prawej stronie brzucha, mające jeden tylko otwór, zakończone wyrostkiem robaczkowym (fig.); ś-y zamek = skryty, sztuczny; ś-a podłoga = warstwa desek pod właściwą podłogą; ś-e rowy = przykryte reduty; ś-e reduty = ukryte; ś-e okno = malowane, nie prawdziwe; ś. kij = pal, ukryty w wodzie; ś-a latarka = mająca z jednej tylko strony szybkę, z innych zaś materjał nieprzezroczysty, naprz. blachę; ś-a ulica = mająca jeden tylko wylot; zna ś., jak ś. na kolorach = wcale ś. nie zna; między ś-emi jednooki królem = łatwo wyróżnić ś. między ludźmi, nie posiadającemi żadnych zalet; trafiło ś. ś-ej kurze ziarno = udało ś. raz, wypadkowo, nieumiejętnemu; fortuna jest ś-a = obdarza często ludzi niezasłużonych; rzecz., człowiek, pozbawiony wzroku, ślepiec.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.