M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Ściana

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Ś – wykaz haseł
Ś – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Ściana, pewna ilość desek, kamieni, cegieł i t. p. materjału budowlanego, ułożonych przy sobie w kierunku poziomym a. pionowym, spojonych z sobą wapnem, gliną i t. p., tak iż tworzą powierzchnię, ograniczającą a. oddzielającą jaki budynek a. jego część; przepierzenie, przegroda, mur; ś. a w lm. ś-y, dom, mieszkanie, pomieszkanie, dwór; twierdza, zamek, ogrodzony murem; granice, kresy, ukraina; przedmurze, obrona, ochrona, część kraju a. fortyfikacji, wystawiona najbardziej na ataki nieprzyjacielskie; w gieom., płaszczyzna, ograniczająca wielościan; mieszkać z kim o ś-ę = w najbliższym sąsiedztwie; przyprzeć kogo do ś-y = zmusić go do wyznania prawdy, do powzięcia decyzji stanowczej i t. d.; i ś-y mają uszy = trzeba ś, strzec, by ktoś niepożądany nie podsłuchał; mówić ś-ie, gadać jak do ś-y = mówić do kogo, kto a. nie słucha wcale, a. nie bierze do serca tego, co do niego mówią; jak groch na ś-ę rzucać = daremna fatyga; pasuje, jak garbaty do ś-y = wcale nie pasuje; podpierać ś-y = stać pod ścianą, nie biorąc udziału w powszechnej zabawie, zwłaszcza tanecznej; milczy, jak ś. = jak mur, nic nie chce mówić; cztery gołe ś-y zostały = wszystkie sprzęty zabrano; w czterech ś-ach = w pokoju, wewnątrz mieszkania, nie na dworze; za ś-ą = w sąsiednim pokoju; malować djabła na ś-ie = wywoływać zło, narażać ś. na złe następstwa; pod ś-ą = nie na środku pokoju; powiesić co na ś-ie = na gwoździu, na haku, wbitym w ścianę; ś-a szczytowa — p. Szczytowy.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.