M. Arcta Słownik Staropolski/Zabić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Z – wykaz haseł Z – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[875]

 Zabić, niedok. zabijać, 1) wbić za co (Z. sobie drzazgę za paznokieć); 2) Z. koniowi za żywe = kując konia, trafić gwoździem w mięso, zagwoździć, zakłóć konia; zabijać komu = zalewać sadła za skórę, doskwierać, dokuczać do żywego; 3) Z. kogo = rznąć, uderzyć, zadać mu raz, cios (zabił go, rznął go przez głowę); 4) sparaliżować, ruszyć (powietrzem, paraliżem zabity); Z. się, np. w nogę = uderzyć się, urazić się).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.