Przejdź do zawartości

M. Arcta Słownik Staropolski/Wytrącić

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Antoni Krasnowolski,
Władysław Niedźwiedzki
Tytuł M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca M. Arct
Data wyd. ok. 1920
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wytrącić, wytręcić, niedok. wytrącać, wytręcać, 1) trąciwszy wybić (W. komu zęby; klin klinem W.); W. członek ze stawu = wybić, wywichnąć; 2) wyparować, wyprzeć, wytłuc (W. nieprzyjaciół); 3) odtrącić (Pan ich wytrąci od siebie).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.