M. Arcta Słownik Staropolski/Wytrącić

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	W – wykaz haseł W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[847]

 Wytrącić, wytręcić, niedok. wytrącać, wytręcać, 1) trąciwszy wybić (W. komu zęby; klin klinem W.); W. członek ze stawu = wybić, wywichnąć; 2) wyparować, wyprzeć, wytłuc (W. nieprzyjaciół); 3) odtrącić (Pan ich wytrąci od siebie).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.