M. Arcta Słownik Staropolski/1. Plec

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki
Tytuł	M. Arcta Słownik Staropolski
Wydawca	M. Arct
Data wyd.	ok. 1920
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	P – wykaz haseł P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[345]

 Plec1. Plec, plece, 1) plecy; 2) przen. siła, moc, możność; po mym P.-u, po moich P.-cach, wedle sił moich; 3) P.-y, poparcie, protekcja; 4) po P.-cu czyim (po P.-ach czyich) być, być czyim poplecznikiem, stronnikiem, trzymać czyją stronę; być komu po P.-ach, być mu po myśli, sprzyjać mu; świecić bakę, pochlebiać.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Antoni Krasnowolski, Władysław Niedźwiedzki.