Kulało się kulało (Pszczyńskie)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Kulało się kulało (Pszczyńskie)
Podtytuł 303. z p. Pszczyńskiego.
Rozdział Pieśni miłosne, b. żartobliwe
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

303.
z p. Pszczyńskiego.
 
\relative d' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key d \major
\time 3/4
\autoBeamOff
fis8 fis \stemUp b4 \stemNeutral fis | b8 cis d2 | cis8 d e4 fis |cis4 b r | 
\break
d8 fis d [(cis)] b4 | fis8 [(gis)] a4. gis8 |  fis4. gis8 a b | gis4 fis r
\bar "|."
}
\addlyrics {
Ku -- la -- ło się ku -- la -- ło  ja -- błko po u -- li -- cy:
o gdzież mi się po -- dzie -- li mo -- i za -- le -- tni -- cy?
}
\midi {
\tempo 4 = 120 
}


Kulało się, kulało
Jabłko po ulicy: —
O gdzież mi się podzieli
Moi zaletnicy?

Jeden poszedł na rybki,
Drugi na zające,
Trzeci pasie koniczki
Na zielonéj łące.

Wesołoć mu, wesoło,
Koniczki mu żerą,
A o moim frasunku
One nic nie wiedzą.

Już się lasy zielenią,
Kukaweczka kuka,
A mojemu serduszku
Smutno, bo tak puka.

Nie pukajże, nie pukaj,
Słońce już zachodzi,
A miluśki wygląda,
Gdzie kochanka chodzi.

Świéćcie gwiazdy w ciemną noc,
Świéćcie na chodniczki,
A ty miły śpiesz się do mnie
Do twéj dziéweczki.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.