Kto zna morze, wie, co gorze

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł Kto zna morze, wie, co gorze
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron
›››

87. Kto zna morze, wie, co gorze.

 Pasterz, swoję trzodę pasąc
A na ciche morze patrząc,
Począł sam z sobą rozmyślać,
Jakoby też mógł żeglować.
 Za daktyły owce przedął,        5
A w okręt ich naładował
I spuścił sie na powietrze,
Chcąc tam naleźć zyski lepsze.
 Owa sie morze wzburzyło,
Onę kogę zatopiło:        10
Wszytek mu tam statek zginął,
Sam ledwie na brzeg wypłynął.
 Tedy po tej szkodzie niebożec,
Nabył zasie sobie owiec;
Potym był mędrszy po szkodzie:        15
Nie szukał zysku na wodzie.
 Potym się więc przygodziło:
Morze sie uspokoiło,
Które pasterz kiedy uźrzał,
Towarzyszowi pokazał.        20
 „Patrzaj, bracie, mego zdrajce,
„Otoć zasię daktyłów chce:
„Trudno mię masz oszukać,
„Boś mi sie dalo dobrze znać“.
 Kożdy człowiek bywa mędrszy,        25
Gdy mnogich rzeczy doświadczy;
Zwyczajny prześpieczniej chodzi,
Przygodzie każdej ugodzi.









 Rimicius: D (193) De pastore et mari. [H 370 Ποιμὴν ϰαὶ ϑάλασσα]. C (179) Owčak a moře. — FE (62) O pasterzu żeglującym. — Rej Zw. IV, 52 Coś jest, to chciej być. — Jakubowski 110 Pasterz i morze (L IV, 2 Le berger et la mer). — Krasicki BN 1, 4 Pasterz i morze.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Kto_zna_morze,_wie,_co_gorze&oldid=3189693”