Kto mówi, co wie, swych sie win dowie

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Kto mówi, co wie, swych sie win dowie
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[346]

161. Kto mówi, co wie, swych sie win dowie.

Orzech jeden podle drogi stał,
Kożdy z niego orzechy rwał,
A kto jedno szedł, ten go bił:
On wżdy przeto zawżdy rodził.
Niewiasta, gdy to widziała, 5
Za głupość mu wielką miała,
Iż, im go kto więcej pierze,
Tym z niego zysk więtszy bierze.
Orzech sie mało uśmiechnął,
A tako k niej mówić począł: 10
„Czemu sie ze mnie naśmiewasz,
„Gdy też taki obyczaj masz?
„Azaż nie wiesz przypowieści:

„Orzech, osieł, grzbiet niewieści
„Mało pożytku działają,
„Gdy ich kijem nie skladają“?
Drudzyć swoje niedostatki,
Gdy wstępują w prozne gadki,
Sami na sie wyjawiają,
Kiedy komu przyganiają. 20

[347] Abstemius 65 De muliere et nuce. — FE (130) O włoskim orzechu. — Rej Figl. Orzech włoski.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.