Kolęda się z Allelują zwadziła
Wygląd
- SEQUITUR STRENA VERNACULE LOQU[U]CIONIS
- Kolęda się z Allelują zwadziła,
- Jedna drugiej ku czci przymowiła.
- Lelujać Kolędzie zdradę zadała,
- Iż się cały rok Kolęda wagowała,
- A dzisia się do nas nawrociła,
- Aby chłopy chodząc powadziła.
- Kolędać Lelujej otpowiedź dała:
- "Żeś się, Leluja, cały post wagowała.
- Czyliś beła co złego zbroiła,
- Żeś się kościoła siedm niedziel chroni[ła]?
- Do szkoły cię skarcić beło niesiono,
- Aby cię już więcej nie śpiewano.
- Tamoś beła z kościoła wywleczo[na]
- Jako ktora z miasta zbytnia żona.
- Żacy z tobą dziwy pobroili;
- Na ścienie zasię obiesili,
- A kto by cię jeno chciał beł odwiązać,
- Musiał ci by o to wojta i też pytać".
- Lelujać Kolędzie otpowiedź dała:
- "Żem to wszytko z prawa udziałać musiała.
- Bierzą sobie ludzie za dwie niedzieli,
- Abych sobie <słusznie> słuszniej otpowiedzieli.
- Ty, Kolędo, z wieczora łazuczesz,
- Popoiwszy chłopy, szpatnie je potłuczesz,
- Pamiętam ci łońskie twoje wesele:
- Żeś goliła przez brzytwy chłopy śmiele.
- Chodząc po nocy na ludzie fukasz,
- Opalonej gromnice dębowej szukasz,
- A jać ludzie we dnie uweselam,
- A stądże też nawiętszą poczesność mam.
- Spytaj, chcesz-li, naszego kantora,
- Żeć przeze mnie nie trafił żadnego tenora".
- ...................................................
|
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.