Przejdź do zawartości

Już to mija siódmy roczek

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Już to mija siódmy roczek
Podtytuł 26. z p.Bytomskiego.
Rozdział Pieśni wojackie
Pochodzenie Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor Juliusz Roger
Wydawca A. Hepner
Data wyd. 1880
Miejsce wyd. Wrocław
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

26.[1]
z p. Bytomskiego.
 
\relative d' {
\set Staff.midiInstrument = "flute" 
\key c \major
\time 3/4
\autoBeamOff
e8 g \stemUp c c g f | f [e] e4 r |
\time 2/4
\stemNeutral c'8 e e c | e d d b |\stemUp c \stemNeutral a a a | a g g f | e g c e 
|e (d) d8. [(c16)] | c4 r
\bar "|."
}
\addlyrics {
Już to mi -- ja sió -- dmy ro -- czek,
je -- dzie z_woj -- ny ko -- cha -- ne -- czek,
przy -- je -- chał -- ci do kar -- czmy -- ska,
a tam pi -- ją żoł-nie -- rzy -- -- ska.
}
\midi {
\tempo 4 = 80 
}

Już to mija siódmy roczek,
Jedzie z wojny kochaneczek.

Przyjechałci do karczmyska,
A tam piją żołnierzyska.

Siedzi Kasia za stołami,
Pije piwo z wojakami.

Kasia Jasia zobaczyła,
Cztéry stoły przeskoczyła;

Piąty nóżką obaliła,
I te słowa przemówiła:

A witajże, mój najpiérwszy,
Wszakciś mi ty był najmilszy.

Kasia Jasia uściskała,
Mile się z nim powitała.

A Jasiek dosiadł konika,
I z Kasinką precz umyka.

Wojacy sami zostali,
Za Kasią rzewnie płakali.
 




  1. Ułamek téj pieśni znajduje się u Konopki P. ludu Krak. str.121.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.