Jeszcze nie zginęła!
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | »Jeszcze nie zginęła!« |
Pochodzenie | Śpiewnik historyczny |
Wydawca | Gebethner i Wolff |
Data wyd. | 1919 |
Druk | W. L. Anczyc i S-ka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
»JESZCZE NIE ZGINĘŁA!«
(1798).
(1798).
Jako w polu przeoranem,
Siew runieje wiosną,
Tak i w mężnych polskich sercach
Znów nadzieje rosną.
Śpiewa żołnierz na widecie,
Śpiewa u ogniska,
A Ojczyzny imię drogie,
Jak gwiazda mu błyska!
Aż z nadziei urodzona,
Piosenka wionęła
Nad Legjony nasze dzielne —
»Jeszcze nie zginęła!...
Kto ją pierwszy tam wyśpiewał[1]
Nikt już dzisiaj nie wie —
Ale żyje duch Legjonów
W tym nadziei śpiewie.
Przeleciała piosnka góry,
Przeleciała morza —
Zaświtała w ziemi polskiej,
Jak nadziei zorza.
Choć nas przemoc gnębi wroga,
Choć nam głos odjęła,
Lata piosnka nad polami:
— »Jeszcze nie zginęła!«
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/Maria_Konopnicka-%C5%9Apiewnik_historyczny_graf.png/40px-Maria_Konopnicka-%C5%9Apiewnik_historyczny_graf.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/PD-icon.svg/20px-PD-icon.svg.png)