Jana Kochanowskiego Dzieła polskie (1919)/Psałterz Dawidów/Psalm LII

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Psałterz Dawidów
Podtytuł	Psalm LII
Pochodzenie	Jana Kochanowskiego Dzieła polskie: wydanie kompletne, opracowane przez Jana Lorentowicza
Wydawca	Tow. Akc. S. Orgelbranda S-ów
Data wyd.	[1919]
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Jan Kochanowski
Indeks stron

›››

[102]PSALM LII.
Quid gloriaris in malitia, qui potens es.

 Co się chłubisz, niewstydliwy,
Z niecnot swoich? jest Bóg żywy,
Który świat i ludzkie rzeczy
Ustawicznie ma na pieczy.

 Myśli twoje są zdradliwe
I postępki niewstydliwe;
Język ostrej brzytwie równy,
Nieprzyjaćiel dobrym główny.

 Niecnotę cnocie przekładasz,
Imo^[1] prawdę kłam powiadasz;
A cokolwiek ludzi gubi,
To samo twe ucho lubi.

 Przeto cię też Bóg na ziemi
Nie ścierpi między żywemi,
Ale cię i z domem twoim
Wykorzeni w gniewie swoim.

 A dobrzy, patrząc zdaleka
Na upad złego człowieka,
Będą się tem więcej bali,
Ale będą się i śmiali.

 Otóż (rzeką) on, co w złocie,
I co ufał w swej niecnocie,
A w Bogu nie dładł^[2] nadzieje,
Dziś widzim, co się z nim dzieje.

[103]

 A ja jako osobliwy
W domu Pańskim krzak oliwy
Kwitnąć będę; bom na wieki
Wdał się do Pańskiej opieki.

 Miej dziękę, dobrych obrońca,
A złych skaźca!^[3] ja do końca
Chcę czekać Twej łaski świętej,
U Twych wiernych zawżdy wziętej.

1. mimo.
2.  Błąd w druku — winno być: kładł.
3. niszczyciel.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Kochanowski.