Instrukcja w sprawie regulacji Osady Sukienniczej w Łodzi/tekst uwspółcześniony

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Rajmund Rembieliński
Tytuł Instrukcja w sprawie regulacji Osady Sukienniczej w Łodzi
Podtytuł Pisownia instrukcji uwspółcześniona
Wydawca Komisja Województwa Mazowieckiego
Data wyd. 1823
Miejsce wyd. Łódź
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Pisownia instrukcji uwspółcześniona
Instrukcja prezesa Komisji Województwa Mazowieckiego Rajmunda Rembielińskiego
dla geometry Filipa Viebiga
w sprawie dokonania regulacji Osady Sukienniczej w Łodzi w związku z osiedlaniem się w niej sukienników
działo się w Łodzi dnia 12 czerwca 1823 roku

Przedsięwziąwszy ostateczne uregulowanie Osady Sukienniczej w m. Łodzi, do wykonania takowej regulacji na gruncie, jako też do uregulowania wynagrodzeń obywateli i proboszcza za zajęte grunta, a to stosownie do protokołu w tej mierze w dniu 4-tym miesiąca maja 1821 z rzeczonymi obywatelami przez komisarza Witkowskiego spisanego, następującą geometrze Viebig wydaję instrukcję:

  1. Do każdego placu miejskiego nowej osady mają być domierzone takiej rozciągłości ogrody, jak są wymierzone w specyfikacji przez komisarza Witkowskiego podpisanej i w aktach burmistrza miejscowego znajdującej się.
  2. Dla przyzwoitego podziału takowych ogrodów przedłużone być mają w tejże samej szerokości ku borowi ul. Średnia i Południowa, a w podobniejszej szerokości po obydwóch stronach mają być poprowadzone parcele po jednej z każdej strony ulice ogrodowe, które stanowić mają rozciągłość podłużną ogrodów, z tą tylko odmianą, że ogrody do ul. Piotrkowskiej i przedłużonej ul. Wschodniej po obydwóch tej ostatniej stronach mają jej rozciągłością poprzeczną, czyli głowami dotykać.
  3. Przy placach nowej osady od nr 153 do 164, to jest na północ ul. Średniej, należy wymierzyć ogród dla folusznika l 1/2 morga miary polskiej wynoszący, przy nim zaś zaraz ogród dla farbiarza łącznie do placu 173 i 174 w specyfikacji zamieszczony.
  4. W uregulowaniu wszystkich ogrodów tak postąpić należy, ażeby ostatnie ku borowi położone w jednej paralelnej z ul. Południową linii kończyły się gdzie znowu na poprzek należy wyprowadzić i oznaczyć ulicę także Ogrodową od Podcegielnianej aż do wodocieku, która tąż samą i co inne ulice trzymać ma szerokość.
  5. Za nią, to jest za ostatnią, należy wymierzyć także w podłuż od Podcegielnianej ulicy ku wodociekowi grunt dla księdza proboszcza w takiej rozciągłości, jaka się okaże przez wyrachowanie z trzech płóz teraz przez niego w tamtej stronie posiadanych.
  6. Kliny na południe ul. Podcegielnianej i na prawej stronie ul. Piotrkowskiej z gruntów Starej Wsi pozostałe mają pozostać nietykalnymi aż do dalszej mojej dyspozycji.
  7. Wszystkie ogrody, jako wyżej pomierzone, we wszystkich czterech rogach mają być słupami oznaczone i nadto każdy z nich tymże samym numerem na innym środkowym słupie ma być oznaczonym co i plac miejski, do którego należeć będzie.
  8. Prócz tego wszystkie ogrody, które na teraźniejsze ugorowe pole przypadną, mają być omiedzowane podłużnie.
  9. Po uskutecznieniu tej czynności przystąpi geometra do wynadgrodzenia tutejszych mieszczan za zajęte im na osadę grunta, które po potrąceniu nastąpi onego wynadgrodzenia w placach, stosownie do załączającej się salva remissione specyfikacji przez komisarza Witkowskiego sporządzonej, 4 423 kw. prętów wynoszą.
  10. Na wynadgrodzenie tych 4 423 kw. prętów stosownie do wymienionej wyżej z obywatelami Starego Miasta umowy rozdane być mają grunta wójtowskie i kamelaryjne, extra osady sukienniczej znajdujące się, które w miarę dobroci gruntu i możności podziału w jak najzręczniejszym dla zagospodarowania sposobie mają być rozdane i odznaczone bez zatrzymywania resztków, jeżeliby jakie zostawały, a jeżeliby zaś takowe grunta na wynadgrodzenie wystarczającymi nie były, w takim przypadku użyć należy gruntu za gruntem księżym wedle par. 5o wymierzyć się mianym, robiąc działki paralelne.
  11. Na koniec przystąpi geometra do ograniczenia terytorium miejskiego od lasów rządowych, a mianowicie od wsi Widzewa, Wólki, Rokicia i Brusa w liniach prostych na ogólnej mapie przeze mnie ołówkiem zarysowanych punktami a, b, c, d, e, f, determinowanych przy zawezwaniu właściwych urzędów leśnych do asystowania tej czynności, a to przez przecięcie liniów granicznych i wysypanie kopców w równej jeden od drugiego 50 prętów odległości, wyjąwszy załamków, w których podwójną średnią, to jest 8 łokci trzymać mają kopce.
  12. Całej tej czynności na gruncie wykonać się mianej asystować ma burmistrz miejscowy wraz z ławnikami, który to burmistrz odebrał polecenie do dania potrzebnych na ten cel robotników.
  13. Co się dotyczy bonifikacji mieszczan w gruntach ornych, takowej protokół rozdawniczy przez komisarza Tykela, dozór generalny nad wykonaniem całej czynności geometrze poleconej powierzony sobie mającego, sporządzony będzie, który też komisarz czynności geometry względnie zachowania niniejszej instrukcji kontrolować i sprawdzać ma.
  14. Jeometry także obowiązkiem będzie całe terytorium miejskie z mapy u burmistrza miejscowego znajdującej się na nowo przerysować i graniczne linie wedle niniejszego polecenia uregulować się miane zaznaczyć.
  15. Na tej przerysować się mianej mapie należy nową osadę wraz z placami i ogrodami, niemniej wyposażenie probostwa, bonifikacji mieszczan i pozostałe do dyspozycji od folwarku Starej Wsi zrzynki zamieścić.
  16. A nadto całej nowej osady, to jest placów i ogrodów do nich należących, osobno w trzech egzemplarzach wyrysować mapy i te wszystkie razem z mapą ogólną radcy stanu prezesowi Komisji Wojewódzkiej z raportem o wykonaniu czynności
Co wszystko geometra gruntownie, rzetelnie i pośpiesznie wykonać ma, a przyzwoite otrzyma wynagrodzenie.

Radca stanu prezes R. Rembieliński

Za sekretarza jeneralnego B. Tykel, komisarz


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Rajmund Rembieliński.