Encyklopedyja powszechna (1859)/Apostoł księga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom II |
| Rozdział | Apostoł księga |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
Apostoł. Tak się nazywa w Kościele Wschodnim księga, obejmująca Dzieje Apostolskie, 14 listów ś. Pawła apostoła, tudzież 7 listów śś. Piotra, Jakóba, Jana i Judy. Niekiedy same epistoły wyjęte z powyższych pism apostolskich, nazywają się Apostołem. Święty Grzegorz w swoim Sakramentarzu wyraża się: Deinde sequitur Apostulus „potém następuje Apostoł,“ to jest, wyjątek z listów świętego Pawła, apostoła narodów. Ś. Justyn męczennik, pisarz drugiego wieku ery chrześcijańskiej, świadczy, że w dni niedzielne, na zgromadzeniach wiernych, czytano listy apostolskie i księgi proroków. Doktór Franciszek Skoryna, rodem z Połocka, były uczeń akademii krakowskiej, przetłómaczył podług łacińskiej wulgaty ś. Hieronima, na język białoruski, Dzieje i listy apostolskie pod tytułem: Diejanija i poslanija apostolskaja zowiemaja Apostoł, drukowane r. 1525, w Wilnie, w domu Jakóba Babicza, burmistrza wileńskiego. Jest to najrzadsza ze wszystkich ksiąg Pisma świętego, tłómaczonych przez Skorynę i drukowanych po większej części w Pradze czeskiej, oraz w Wilnie. Drugie wydanie „Apostoła“ wydrukował we Lwowie r. 1574 Iwan Fedorowicz, rodem z Moskwy. Później r. 1591 wydali tę księgę w Wilnie bracia Mamoniczowie. L. R.
