Encyklopedyja powszechna (1859)/Angelbeck
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Angelbeck |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Angelbeck (Jan Gerhardt), gubernator i dyrektor dawnych posiadłości hollenderskich na wyspie Ceylon, ur. 1727 w Wittmund w Fryzyi Wschodniej, w Halli uczył się teologii, w Gettyndze i Jenie prawa, po czem w swojem mieście rodzinnym został adwokatem. Dla długów zmuszony uciekać, udał się w 1750 roku w drogę do Indyj Wschodnich; przebywszy jednak lat kilka na przylądku Dobrej Nadziei, przeniósł się do Batawii, gdzie jako adwokat wielkiego doznał powodzenia. Wysłany następnie do Bengalu i do Ceylonu, spośredniczył między władzą tej wyspy a Hollendrami pokój, dla tych ostatnich nader korzystny, za co r. 1769 mianowany został gubernatorem w Mandura, a r. 1781 namiestnikiem Malabaru, gdzie stolicę Cohin tak ufortyfikował, że Anglicy podczas wojny z Hollandyją nie śmieli jej attakować. W 1787 wysłany został na dyrektora i gubernatora Ceylońskiego, którą to ważną posadę piastował do 1796 roku, gdzie Anglicy zabrawszy Ceylon, zdobyli także szturmem stolicę jego Colombo. Angel-beck miasta tego jednak nie opuścił aż do śmierci; umarł r. 1799, zostawiając ogromny majątek, który przy nieposzlakowanej w urzędowaniu prawości zawdzięczał jedynie szczęśliwym spekulacyjom handlowym.
