Encyklopedyja powszechna (1859)/Angara
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Angara |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Angara, rzeka, wypływa w powiecie Werchnieudyńskim, gubernii Irkuckiej, z góry zwanej Wysoką, i pod imieniem Wyższej Angary, w kierunku z wschodu na zachód, wpada w północną część jeziora Bajkał, przepłynąwszy je toczy swe nurty pod imieniem Angary do ujścia Ilima, dalej zaś przyjmuje nazwisko Wyższej Tunguzki i wpada do Jenisseju. Długość Angary wynosi około 430 mil, szerokość 500 do 1, 500 sążni; temperatura wody rzadko bywa wyższą nad + 4’ Rćaum. Brzegi górzyste i pokryte lasem; rzeka ta ma wiele wysp i spadów które, przy niezwykłej bystrości jej biegu utrudniają żeglugę témbardziej’ że na brzegach Angary nie ma miejsc do holowania statków. Główniejsze sze przystanie są: Nikolska (o pół mili od Bajkału), Irkucka i przy ujściu rzeki Ilima. O 10 mil od Irkucka znajdują się na Angarze dwie wysepki ze Źródłami słonemi, z których wydobywa się corocznie do 150, 000 pud. warzonki. Rzeka ta na 3 mile od źródła nie ścina się lodem. Przed za marznięciem Angary, po nad rzeką i brzegami, wśród tęgich mrozów, unosi się ciągle gęsta nieprzejrzysta mgła; lód zaczyna się tworzyć na dnie rzeki, potém już wypływa na jej powierzchnię; kry przymarzając jedna do drugiej tworzą liczne groble, a tamując jej bieg zalewają nadbrzeżne doliny. Kiedy już rzeka pokryje się lodem (w połowie Stycznia), powietrze staje się czystem. W Angarze poławiają się jesiotry, łososie: szumburgi (salino laoaretas), tajmeny (salmo tajmeni), lenoki (sal. lenoc), lipienie (sal. thymallus), i łososie jesienne (sal. autumnalis). M. B. S.
