Encyklopedyja powszechna (1859)/Anataz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Anataz |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Anataz, pierwiastkowe kryształy jego znaleziono we Francyi w Bourg l’Oisans. Saussure nazwał go oktaedrytem, dla formy kryształów. Anatazem nazwał go Haiiy z greckiego anatasis (rozszerzenie), dla długości kryształów. Jest to czysty kwas tytanny TiO2 z 60 procentami tytanu i 40 tlenu. Postać jego krystalliczna, pierwotna, słup kwadratowy. Kryształy zwykle pojedyncze. Twardość 5,5 . C . g = 3,8—3,93. Barwa zwykła ciemno-brunatna, czasami błę-kitno-indygowa. Prawie nieprzezroczysty z blaskiem dyjamentowym. Pod dmuchawką się nie topi, z boraxem topi się w szkło bezbarwne; w płomieniu redukcyjnym przybiera barwę żółtą, następnie przechodzącą w ametystowe. Kwasy na niego nie działają. Znajduje się w Bourg l’Oisans we Francyi, w Hof w Bawaryi, w Norwegii, w wielu miejscowościach na Uralu, w Minas Geraes w Brazylii.
