Encyklopedyja powszechna (1859)/Ammon (Krzysztof)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Ammon (Krzysztof) |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ammon, (Krzysztof Fryderyk), jeden z najznakomitszych teologów i mówców kościelnych protestanckich w bieżącym wieku, urodził się r. 1766 w Baireuth. Po ukończeniu nauk w Erlangen, został tu r. 1789 professorem filozofii, a roku 1792 professorem zwyczajnym teologii i kaznodzieją uniwersyteckim; z tymże tytułem przeszedł r. 1791 do Getyngi, r. 1804 wrócił znowu do Erlangen na professora teologii, gdzie także był później superintendentem i radcą duchownym. W r. 1813, powołany do Drezna na pierwszego kaznodzieję nadwornego i radcę konsystorza, w miejsce Reinharda, który umierając, sam wskazał go jako najgodniejszego swego następcę. Tu w r. 1825 używać zaczął tytułu szlachcica, powróconego mu przed rokiem w Bawaryi, a którego przodkowie Ammona, w r. 1640 zrzec się musieli, wyzuci z dóbr za przywiązanie do wyznania protestanckiego. W r. 1831 mianowany członkiem ministeryjum wyznań i oświecenia publicznego, a później wice-prezesem konsystorza najwyższego. Ammon był zwolennikiem zasad szkoły krytycznej, a zwłaszcza filozofii Kanta, i starał się godzić naukę z wiarą, celem wspierania jednej przez drugą, jeżeli nie całkowitego ich połączenia. Oświadczał się za racyjonalnym supernaturalizmem, w którym wiara tam się zaczyna, gdzie nauka lub wiedza kończy się. Scbleiermacher posądzał go o jezuityzm. Przy rozległej nauce posiadał Ammon języki klassyczne i wschodnie. Głównem jego dziełem jest wykład rozwoju wiary chrześcijańskie: Fortbildung des Christenthums zur Weltreligion (Lipsk 1833—40, tomów 4). Z pomiędzy licznych dzieł Ammona celniejsze są: Handbuch der christlichen Sittenlehre (Lipsk 1823; tamże 1838, tomów 3).— Entwurf einen rein biblischen Theologie (Getynga 1801, tomów 3). — Christliche Religionsvorträge uber die wichtigsten Gegenstände des Glaubens und der Sittenlehre (Erlangen 1793, tomów 6). — Anleitung zur Kanzelberedsamkeit (Eriangen 1825, wydanie 3-cie). — Summa Theologiae christianae (Lipsk 1830, wydanie 4-te).— Religions Vorträge im Geiste Jesu (Erlangen 1804, tomów 3).— Leben Jesu (Lipsk 1842, tomów 2). — Die wahre und falsche Orthodoxie (Lipsk 1849), Jest także kilka tomów krasomównych kazań Ammona (Predigten). Umarł r. 1850. Bijografjję jego obejmuje dzieło: Ch. F. Ammon nach Leben, Ansichten und Wirken (Lipsk 1850).
