Encyklopedyja powszechna (1859)/Almendingen
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Almendingen |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Almendingen (Ludwik Harscher), uczony prawnik niemiecki, ur. 1766 r. w Paryżu, gdzie ojciec jego był posłem Hesko-Darmstadzkim, ukończył nauki w uniwersytecie Gettyngskim, roku 1794 został professorem w akademii Książęco-Orańskiej w Herbom, zkąd przez wzgląd na przebywających u niego w podeszłym wieku rodziców nie przyjął katedry, ofiarowanej mu przez sześć uniwersytetów. Później wszedłszy do służby rządowej pruskiej, a w 1811 r. powołany na ministra nassauskiego, śmiałem postępowaniem przeciwko prawodawstwu pruskiemu ściągnął na siebie prześladowania tego rządu, skutkiem których zmuszony był opuścić służbę publiczną. Umarł 1827 r. w Dillenburgu. Z prac jego literacko-naukowych, w których wszystkich odbija się głęboka prawość uczuć i pogląd ściśle naukowy, najznakomitsze są: Ueber den Ursprung des Krieges und seinen Einfluss auf die Civilisation (1785); Ueber die Fortschritte und den Verfall der Wissenschaften (1789); Recherches sur les droits et la forme de la diete germanique pendant la vacance du trone impérial (1792); Ueber die gesetzliche Zurechnung und ihr Verhältniss zu der moralischen Zurechnungsfuhigkeit (1802); Untersuchungen uber die Natur der Verbrechen und Strafen (1804); Metaphysik des Civilprozesses (1808); Denkwurdigkeiten fur Rechtswissenschaft und Staatsökonomie (9 tomów, 1809—1812); Die Vergangenheit, Gegenwart und Zukunft Deutschlands, betrachtet aus dem politischen Gesichtspunkte (1814).
