Encyklopedyja powszechna (1859)/Alkmeon filoz. grecki
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Alkmeon filoz. grecki |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alkmeon, filozof grecki, urodził się w Krotonie około r. 500 przed Chrystusem, był uczniem Pytagorasa, potem wsławił się przez swoje badania natury i praktyczną medycynę. Był on jednym z pierwszych, co robili sekcyję na zwierzętach. Alkmeon utrzymywał, że zaćmienia pochodzą z obrotu księżyca; że planety odbywają bieg przeciwny gwiazdom stałym; że dusza przebywa głównie w mózgu; że w rozwinięciu płodu najpierw ukształca się głowa; że zdrowie ludzkie zależy od równomierności ciepła, suchości, zimna, wilgoci, słodyczy, goryczy i tym podobnych własności, tak iż choroba, według Alkmeona, jest zerwaniem harmonii między niemi. Myśli te były pierwszą były zasadą starożytnej teoryi, a nawet dziś wznawianej, o czterech temperamentach.
