Encyklopedyja powszechna (1859)/Abu-Hanifah-ibn-Thaber
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Encyklopedyja powszechna |
| Tom | Tom I |
| Rozdział | Abu-Hanifah-ibn-Thaber |
| Wydawca | S. Orgelbrand |
| Data wyd. | 1859 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
Abu-Hanifah ibn-Thaber, mający także przydomek Numan (uczony), głowa pierwszej prawowiernej sekty mahometańskiej (ob. Hanefici), urodził się w Iraku 699 po Chryst. Był najprzód uczniem prawa, lecz potem, odmówiwszy przyjęcia godności kadego, czyli sędziego, wyłącznie poświęcał się rzeczom duchownym. Pierwszy on przyjął tradycyją (sunnah) przekazaną przez Mahometa uczniom, a przepisy przezeń podane, do dziś dnia zachowują się w publiczném nabożeństwie Turków i Tatarów. Łagodny, umiarkowany, rozsądny i nader przykładnego życia. Abu-Hanifah był żarliwym zwolennikiem i obrońcą praw rodziny Alego i Mahometa przeciwko roszczeniom Abbassydów. Prześladowany też przez Abd-Allah-Ibn-al-Manzora, drugiego kalifę z tej dynastyi, najprzód za to, iż nie chciał przystać na bezwzględny fatalizm i że się opierał zemście kalify na mieszkańcach Mossulu, został uwięziony w Bagdadzie, a następnie r. 767 otruty. Główniejsze jego pisma są: Seden, zawiera doktrynę jego opartą na powadze Koranu i tradycyj; Fikkelam, mały traktat teologiczny, i Moaliem, rodzaj katechizmu muzułmańskiego. — Jest jeszcze inny Abu Hanifah, rodem Pers (um. 895), autor Historyi roślin, traktatu o algebrze, mnóstwa dzieł filologicznych, a szczególniej Kroniki powszechnej, która w zupełności weszła w skład dzieła wydanego przez Ibn-Kotajbah.
