Encyklopedja Kościelna/Frusius Antoni
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Frusius (Des Freux) Antoni, jeden z pierwszych towarzyszów św. Ignacego Lojoli. Ur. w Chartres, w początkach XVI w.; człowiek wszechstronnie wykształcony, biegły w teologji, medycynie, prawie, doskonały matematyk, muzyk, do tego i wiersze łacińskie układał z łatwością, biegle władał językiem greckim. Był proboszczem na parafji, gdy sława św. Ignacego pociągnęła go do Rzymu. Przyjęty do nowo powstałego zakonu (1541 r.), był przez niejaki czas sekretarzem św. Ignacego; spełniał potem inne urzędy zakonne: w Messynie pierwszy uczył języka greckiego; w Rzymie wykładał Pismo św.; um. 25 Paźdz. 1556 r. Oprócz wydania M. Valerii Martialis Epigrammata ab omni rerum obscoenitate verborumque turpitudine vindicata (Rom. 1558 i często przedruk.), przełożył z hiszp. na łac. Ćwiczenia duchowne św. Ignacego (Romae 1548), ułożył Summa latinae syntaxeos (ib. 1556), De utraque copia verberum et rerum praecepta (ib. 1556), Epigrammata in haereticos (Coloniae 1582) i in. Ob. De Backer, Biblioth.
