Encyklopedja Kościelna/Flectamus genua
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Flectamus genua (zginajmy kolana, klękajmy)! woła celebrans w liturgji rzymskiej niektórych dni w roku (np. w wielki piątek, w trzy środy i trzy soboty dni kwartałowych) po Oremus, przed jedną lub więcej modlitwą, i przyklęka potém na prawe kolano i pozostaje w tej pozycji dopoki służący nie powie: Levate (podnieście się). We Mszy uroczystej Flectamus genua śpiewa djakon, a Levate subdjakon; celebrans zaś, odśpiewawszy Oremus, pozostaje w postawie stojącej, gdy subdjakon i djakon na oba klękają kolana (tak wyraźnie mówią: Merati, Romsée i inni rubrycyści). Obrząd ten znajduje się już w najstarszych Sakramentarzach
kościoła rzymskiego.
