Encyklopedja Kościelna/Flaminius Marek Antoni
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Flaminius. 1. Marek Antoni, ksiądz, syn professora bolońskiego tegoż imienia, zmarłego 1536, odznaczył się pomiędzy pisarzami i poetami łacińskimi swego czasu. Przez czas niejaki sprzyjał nowinkom protestanckim, ale kardynał Polus w Witerbo wpływem swoim przywiódł go na dobrą drogę, tak, iż do końca życia później po katolicku myślał i pisał (cf. Pallavicini, Storia di Conc. di Trento, t. 2 l. 6 cp. 1 p. 79, Faenza 1793). Um. 1550. Antoni Caraccioli (in vita Pauli IV) opowiada, że F. na łożu śmierci tak usilnie przestrzegał klassycznej czystości łaciny, iż składając wyznanie wiary przed kapłanem, administrującym mu ostatnie sakramenty, nie chciał wymówić wyrazu transsubstantiatio, uważając go za barbaryzm, nie zaś dla tego, żeby nie miał wierzyć w prawdę tym wyrazem oznaczoną; i dla tego, gdy mu ksiądz zagroził, że mu nie da sakramentów, jeżeli dalej przy swoim puryzmie obstawać będzie, wyraz ten powtórzył kilkakrotnie, o ile mógł jak nagłośniej. Napisał: Parafrazę na metafizykę Arystotelesa; Kommentarz na Psalmy; Wierszowaną parafrazę na 30 psalmów; poezje De rebus divinis; 4 księgi poezji ad Turrianum etc. Jego 8 ksiąg poezji, wraz z żywotem autora, wydał Fr. M. Mancuro, Padwa 1727; jego Carmina sacra często były wydawane. Cf. C. B. Schlütter, M. A. Flaminius u. seine Freunde, Mainz 1847. (Schrödl). N.
