Encyklopedja Kościelna/Filip Sidetes
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1874 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Filip Sidetes, rodem z m. Side w Pamfilji (prowincji Azji mniejszej), ztąd Sidetes nazwany, krewny Troila sofisty; w młodych latach prowadził szkolę katechetyczną w Aleksandrji, a przy końcu panowania Teodozjusza W. († 395 r.) przeniósł ją do swego rodzinnego miasta. Będąc djakonem, żył w przyjaźni z ś. Chryzostomem. Później, wyświęcony na kapłana, gdy umarł Attyk, bp kplski, r. 427, ubiegał się z Sisinnjuszem o to biskupstwo, lecz go nie otrzymał, i dla tego ku Sisinnjuszowi zywił niechęć. Socrates (Hist. Eccl. l. 7 c. 27), jemu współczesny, i Photius (Biblioth. cod. 35.) czytali jego obszerne dzieło, pełne erudycji, p. t. Historia Christiana, od początku świata aż do początków V w. po Chr., i zarzucają mu brak porządku w opowiadaniu i częste odbieganie do rzeczy, nie mających żadnego z historją związku. Fragment z niej: De scholae catecheticae, quae Alexandriae erat, successione, ogłosił Henr. Dodwell (Dissertation. in Irenaeum, Oxonii 1689). Reszta tej Historiae christ, zdaje się że zaginęła; tylko w bibljotece wiedeńskiej ma być jakaś część. X. W. K.