Encyklopedja Kościelna/Feliks święty i ś. Regula
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Feliks święty. 1. F. i siostra jego ś. Regula, męczennicy (11 Wrz.), od najdawniejszych czasów byli czczeni, jako pierwsi krzewiciele wiary Chrystusowej w Zurychu i jego okolicach. Czytamy u Bolland. 11 Września, że Feliks, chroniąc się wraz z siostrą przed zawziętością cesarza Maksymjana, zagniewanego na legję tebańską, przez puszczę Claroma przybyli do Zurychu, gdzie zajmowali się modlitwą i nawracaniem pogan, aż do męczeńskiej swej śmierci, która nastąpiła około 303 r. Ten sam fakt opisuje Notker w swém Martyrologjum ad III idus Septembris. Zdaje się, że ś. Feliks i Regula, którzy niewątpliwie umęczeni i pochowani zostali w Zurychu, mieli już tam pod swém imieniem wystawioną kaplicę wtedy, gdy Adalbert, opat z Dissentis, r. 670 uciekając przed najściem Awarów, schronił się do Zurychu, wraz z relikwjami poprzednika swego Zygberta i ś. Placyda męczennika, które, jako najdroższe skarby swego kościoła, zabrał z sobą (ob. Mabill., Ann. t. I p. 504). W końcu VII w. (691—695) Robert, szlachcic niemiecki, w miejsce tej kaplicy wystawił nowy kościół, prawdopodobnie pod wezwaniem ś. Feliksa i Reguli, gdy brat jego Wichard jednocześnie fundował klasztor w Lucernie. Z tych dwóch fundacji z czasem powstały dwa miasta: Zurich i Lucerna (Ob. Neugart, Cod diplom. Aleraaniae t. I p. 7—8; i tegoż Episcop. Const, t. I p. 47—48). Lubo kościół katedralny w Zurychu (Grossmünster) zbudował Otto, jednakże kaplica dla umarłych, na południo-wschód od chóru, może być owym kościołem Roberta, lub z niego przerobioną, albo też może pochodzić z czasów Karola W., któremu kapituła zurychska winna swój początek. R. 853 Ludwik niemiecki nadał miasto i inne posiadłości zurychskie klasztorowi zakonnic, wystawionemu przez siebie po drugiej stronie jeziora dla dwóch córek: Hildegardy i Berty, wprost katedry, conventum quod situm est in eodem vico Turego, ubi S. Felix et S. Reguła, martyres Christi, corpore quiescunt (ob. Neugart, Cod diplom. t. I p. 284). Od XIII w. był wspominany zawsze, obok ś. Feliksa i ś. Reguli, święty Exuperantius, być może dla tego, że ciało tego świętego wraz z nimi spoczywa w jednym kościele. Na obrazach przedstawiani są z uciętemi głowami w ręku. Cf. Die heiligen des Waliserlandes, Einsiedeln 1857 (Schródl). X. W. K.
