Encyklopedja Kościelna/Etnarcha
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom V) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Etnarcha (Ethnarha Ἐθνάρχης), prawdopobnie tytuł książąt, którzy pod obcém zwierzchnictwem rządzili własném pokoleniem. Tak najwyższy kapłan Symon, jako syryjski wazal, nazywa się etnarchą (I Mach. 14, 47. 15, 1. seq. Jos. Antt. XIII 6, 6.), także i Archelaus, syn Heroda W., któremu dla upokorzenia odmówiono do czasu nazwy króla, otrzymuje od Augusta takiż tytuł (Antt. XIV 7, 2. i 8, 5. XVII 11, 4. Bell. jud. VII 6, 3). Według tego zdaje się, że praepositus (ἐθνάρχης) króla Arety w Damaszku (2 Cor. 11, 32) był takim księciem pokolenia tamże zamieszkałego, zostającym do Arety w stosnnkach wazala. Tekst listu do Koryntjan i zwyczaje starego wschodu nie dają żadnej postawy do mniemania, że to był tylko urząd, lub dowództwo nad wojskiem. X. W. K.
