Encyklopedja Kościelna/Eleuterjusz św.

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom IV)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1874
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii

Eleuterjusz, Eleutherus, v. Eleutherius, św. (26 Maja), Papież, rodem grek, djakon Papieża Aniceta, zasiadał na Stolicy Apost. od r. 177; jednakże Pagi (Brev. R. P.) i Bollandyści (ad 26 Maji) utrzymują, że E. rządził Kościołem daleko wcześniej. Euzebjusz (H. E. l. 5 c. 4) mówi, że męczennicy lyońscy wysłali ś. Ireneusza, wtedy jeszcze kapłana, z aktami swoich współtowarzyszów i swoich cierpień i listem polecającym do Papieża Eleuterjusza. W Liber pontificalis znajduje się wzmianka w życiorysie tego Papieża, że Lucjusz, król Brytanji, pisał do Eleuterjusza Papieża, iż chce przyjąć religję chrześcjańską. O fakcie tym wspominają nietylko podania krajowe i autorowie brytońscy, jak Nennius i Galfrid z Monmouth, ale i Beda w czterech miejscach dzieł swoich powtarza tę wiadomość. Podług podania Brytończyków, Bran, książę Walji północnej, ojciec Kararaktakusa, w czasie powstania królowej Boadicei schwytany do niewoli i wysłany do Rzymu, tam przyjął religję chrześcjańską, którą po powrocie swym zaszczepił w Brytanji, a Lever Maur (wielkie światło—Lucius) wybudował w Laudaff pierwszy kościół chrześcjański w Wielkiej Brytanji. Rok (190) i dzień (26 Maja, 6 Wrześ.) śmierci E'a niepewne. (Schrödl).