Encyklopedja Kościelna/Dagon
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom IV) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
Dagon, bożek czczony przez Filistynów i innych Chananejczyków. Świątynię miał w mieście Gaza tak obszerną, że na dachu jej mogło się pomieścić do 3,000 ludzi (Jud. 16, 27); drugą w Azoth (I Reg. 5, 1). Nazwę tę wywodzą od dagan, zboże, jakoby D. był bożkiem zasiewów (ap. Euseb. Praepar. ev. I 10); inni od dag, ryba; zkąd zdrobniałe dagon. Na poparcie tego ostatniego wywodu przytaczają, że w pomnikach assyryjskich spotyka się także nazwę bożka Dakan. Że Dakan i Dagon jest tém samém, widać ztąd, iż miejscowość Beth-Dagon (w dziale Judy; Jos. 15, 41) na pomnikach tychże nazywa się Bith-Dakan (Schrader, Die Keilinschr. u. d. A. Test. ad Jud. 16, 27). Co się tyczy kszałtu D., z I Reg. 5, 4 widać, że miał twarz i ręce ludzkie. Na pomnikach assyryjskich znajduje się postać bożka, którego głowa ludzka ozdobiona jest tjarą, a pod nią rozpoczyna się postać ryby, tak iż ręce i nogi ludzkie wystają (rycinę i opis ob. Schenkel, Bibel-Lexicon art. Dagon). Może to zostaje w jakim związku z opowiadaniem Beroza (Fragmenta ed. Richter s. 47), że 4 ryby-ludzie, nazywani Oannesami, nauczyli Babilończyków wszystkich rzemiosł i że jeden z nich nazywał się także Odakon. Rabbi Kimchi w komentarzu do I Reg. 5, 1 twierdzi, że Dagon aż do brzucha miał postać człowieka, dalej ryby; Raschi zaś, że cały był rybą. X. W. K.
