Encyklopedja Kościelna/Bernard Klaudjusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom II) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Bernard Klaudjusz, nazywany biednym księdzem, albo ojcem Bernardem, używał w XVIII w. w Paryżu, a nawet i w całej Francji wielkiego znaczenia, i przez wielu był uważany za świętego. Historja jego ma pewne podobieństwo do żywota św. Franciszka z Asyżu. Ur. 26 Gr. 1588 w Dijon, jako syn znakomitego prawnika uczył się prawa, a z powodu swojego wesołego życia był ulubieńcem wszystkich towarzystw. Nagle jednak zamienił się w ascetę i opowiadacza pokuty. Zmarły jego ojciec pokazał mu się po śmierci i dał mu napomnienie. Odtąd B. był w Paryżu ojcem ubogich, oddał on im wszystko, oddał i spadek 400,000 fr., jaki na niego przypadł, i sam wreszcie na nich żebrał. Ogniste jego kazania budziły zapał i poprawę życia. Czas swój przepędzał w szpitalach i więzieniach, aby każdą ratować duszę. Pielęgnował jednak i ciało chorych, spełniając około nich najniższe i najobrzydliwsze posługi. Zatwardziałemu jednemu grzesznikowi towarzyszył pod szubienicę i tak nad jego zatwardziałością rozbolał, iż dostał gwałtownej gorączki i na nią um. 23 Marca 1641 r. Wiele jest oddzielnie wydanych jego życiorysów, między innemi jezuity Lempereur. Często też powtarzano pragnienie kanonizacji tego bogobojnego męża. N.
