Encyklopedja Kościelna/Balderyk

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom I)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Balderyk, Baldericus Cameracensis v. Noviomensis, z przydomkiem Rubeus, rodem z Belgji, kapelan i sekretarz biskupów kameraceńskich (Cambrai) i atrebateńskich (Arras), potém kanonik i kantor przy kościele morineńskim (Térouanne), wreszcie bp noviomeński (Noyon) i tornaceński (Tournai) od r. 1097. † 30 Czer. 1112. Przypisują mu Historję, czyli Chronicon camerac. et atrebat. ecclesiarum (v. Gesta eppor. cameracensium v. Chron. camerac. et atrebatense), w 3 księgach (ed. Georg. Colvenerius, Duaci 1615), od Klodoweusza aż do r. 1051, której kontynuacją jest Vita v. Gesta Lietberti Camerac. eppi. (ap. D'Achery, Spicileg. 9, 673, ed. nov. II 138); lecz Bethmann (ap. Pertz, M. Germ. Scriptor. t. 7, 393—400) stanowczo mu ją odsądza, przyznając innemu jakiemuś, współczesnemu z Balderykiem, kanonikowi w Cambrai. Składa się ta kronika z kilku pism i ważnym jest pomnikiem do historji cesarzy: Ottona II i III. Kontynuacje jej dochodzą do r. 1196. O wydaniach ob. Potthast, Bibl. histor. O drugiém dziele Balderyka „Chronicon Morinense, sive ecclesiarum Ambianensis et Tarvanensis,” podaje tylko wiadomość Vossius, De historicis latin. l. 2, c. 47. D'Achery (Spicileg. 8, 169, ed. nov. 3, 463) wydał jego list, odnoszący się do uposażenia klasztoru lehuneńskiego. Vita S. Gaugerici, Ep. Camerac. († 619), przez tego Balderyka, jest ap. Bollandist., d. 11 Augusti.—2. Tegoż imienia opat burgolieński w Andegawji (Anjou), od r. 1114 arcybiskup doleński (Dol, w Bretanji), ztąd Baldericus Andegavensis, v. Dolensis, v. Burguliensis nazywany; † 27 Stycz. 1131 r. W Historia Hierosolymitana opisał dzieje wojen krzyżowych od r. 1095—1099. Znaczne z niej wyjątki ma Ordericus Vitalis (H. Eccl. l. 9, in fin.); cała zaś wydana ap. Bongars, Gesta Dei per Francos. I 81. Jest ona po większej części przerobieniem z Roberti monachi Hist. Hierosolymit. Niektóre wiersze wyd. Duchesne, Hist. Franc. Scriptor. t. 4. Tegoż Baldryka: Epitaphium S. Geraldi († 1090); Vita Hugonis archiep. Rothomagen. († 1164) i wiadomość o klasztorze w Fécamp, na północ od m. Rouen: Relatio de monnast. Fiscannensi (inaczej: Baldrici Itinera, v. Epistola ad fiscannenses monachos). Vita S. Roberti de Arbrisellis († 1117), ordinis Fontis-Eberaldi fundatoris; Translatio et miracula capitis S. Valentini ep. Interamnae in Umbria, Martyris (c. an. 273); Vita B. Samsonis ep. Dolensis († około r. 565), wspomniana przez Vossiusa (op. c. l. III p. 2, c. 6), będąca tylko przerobieniem żywotu, napisanego pod koniec VI w.; Vita S. Maclovii ep. Alectensis v. Macloviensis. Epistola de bonis monast. S. Florentii. Oprócz wydań d'Achery, Mabillona, Surjusza i Bollandystów, wszystkie te pisma obejmuje wydanie Migne'a, Patrol. lat. t. 166.