Encyklopedja Kościelna/Baaza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Baaza, hebr. Baesza, 70: Βαασά, u Józ. Flaw. Βαασάνης, syn Ahjasza, z pokol. Issachar, hetman wojsk izrael.; zamordowawszy Nadaba, kr. izr., sam objął tron jego i wymordował do szczętu rodzinę Jeroboama (III Reg. 15, 27—29). Stolicą jego było m. Thersa, w pokol. Issachar (ib. w. 33). Zapewne dla odzyskania zdobytej przez Azę ziemi Efraim, prawie ustawiczną prowadził z tymże królem wojnę i obiegł Ramę. Lecz gdy Benadad (ob.) wkroczył do jego państwa i posunął się aż do jeziora Genezareth, Baaza od oblężenia odstąpił (II Par. 16, 1 — 5. Cf. 15, 8. 17, 2). Zdaje się, że nie długo potém umarł. Ponieważ bałwochwalstwa nie porzucił, zasłużył na wyrzuty proroka Jehu, syna Hananiego (III R. 16, 1 — 4). Panował lat 24 (III R. 15, 33), t. j. od 953 — 930 (porówn. Aza). Syn jego Ela panował tylko dwa lata, zabity podczas pijatyki przez Zambrego (ob. III R. 16, 7 — 10). Zambri całą familję Baazy wytępił (III R. 16, 7 —12). X. W. K.
