Encyklopedja Kościelna/Aurora
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Aurora, zorza zaranna, świt, w liturgice ma to znaczenie, że Mszy św. przed aurorą, t. j. przed świtem, odprawiać niewolno, wyjąwszy tylko pasterkę. Msze takie nazywały się antelucanae (syn. pozn. z r. 1689) i, oprócz rubryki Mszału, różne synody nasze ich zakazywały. Synod prowincjonalny piotrkowski z r. 1628, a przed nim list pasterski Maciejowskiego, notuje: „Sed et missa Rorate.... nunquam ante auroram cantetur.“ Przez aurorę nie rozumie się wschód słońca, lecz ten czas, który środkuje pomiędzy dniem a nocą; a to bywa różnie, w różnych czasach i miejscach. Ztąd też nie matematycznie, ale moralnie czas ten brać należy, t. j. że dla słusznej przyczyny nie masz żadnego grzechu Mszę odprawić przed samym świtem. Przepis ten uwzględniać należy i tam, gdzie świt jest prawie przez całą noc, albo też i tam, gdzie ciągle widno, albo ciągle ciemno przez kilka miesięcy. W praktyce najlepiej pamiętać słowa dekretu S.R.C. z 1634 r. „tempus, in quo homines diluculo surgere solent ad opera,“ to brać należy za aurorę. X. S. J.
