Encyklopedja Kościelna/Apostoły
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Apostoły, Apostoli, w prawie kanoniczném nazywa się pismo, którém, na żądanie apellującej strony, sędzia niższy (a quo) zawiadamia sędziego wyższego (ad quem) i poświadcza o założeniu apellacji. Strona apellująca, jeżeli nie prosi w czasie oznaczonym o apostoły, z własnego zaniedbania, uważana jest, jako zrzekająca się apellacji (Cap. Ab eo. De Appell. in 6. Can. Post apellationem. 2. q. 6. Clement. Quamvis. De Appell.). Żądać zaś ich powinna, według dawnego prawa (Can. Ab eo. 24. caus. 2. quaes. 6), w ciągu dni pięciu, a według późniejszego, dotąd obowiązującego (Cap. cit. Ab eo 6. De Appell. in 6. L. Judicibus. 24. cap. de Appel.), w ciągu dni trzydziestu. Jeżeli sędzia, od którego założono apellację, apostołów stronie proszącej wydać nie chce, prawo apellacji przez to nie upada (Clement. 2. De Appellat.). S.
