Encyklopedja Kościelna/Angilbert święty
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Angilbert (święty), albo Engelbert, poeta łaciński z epoki Karola W. Ur. w Neustryi, ze szlacheckiej rodziny, w młodym wieku dostał się na dwór Karola W., gdzie wykształcił się pod kierunkiem Alkuina. Karol W. w listach swych nazywa go Homerem (zkąd widać jak jego poezje ceniono) i tak dalece go poważał, że mu powierzył (r. 783) syna swego Pippina, króla włoskiego, i córkę swoją Bertę podobno oddał mu za żonę. Zdaje się, że A. miał przynajmniej mniejsze święcenia, przed ożenieniem, gdyż tytułowany jest Primicerius Palatii (to samo, co pierwszy kapelan nadworny), a według owczesnego zwyczaju, praktykowanego na dworze monarchów frankońskich od Karola Martela, był jednocześnie opatem w Centulae, czyli St. Riquier, w Pikardji, pobierając tylko dochody tego opactwa. R. 790 jednak usunął się całkowicie od dworu, osiadł w swym klasztorze i, przy hojnej pomocy Karola W., odbudował na nowo klasztor i kościół, ozdobił marmurami z Włoch sprowadzonemi, pomnożył bibljotekę klasztorną 200 księgami i świątobliwie † 814 r. d. 18 Lutego, w którym to dniu obchodzi się jego pamiątka. O życiu jego i pismach, ob. Bähr, Gesch. der röm. Liter. im Karoling. Zeitalt, str. 87. Wattenbach, Deutschl. Geschichtsquel. s. 117. Potthast, Bibl. histor. Bollandist. Acta SS. 18 Februar. X. W. K.