Encyklopedja Kościelna/Ancuta Jerzy Kazimierz
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
Redaktor | Michał Nowodworski |
Data wyd. | 1873 |
Druk | Czerwiński i Spółka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
Ancuta Jerzy Kazimierz, kanonik (1708), później sufragan wileński, um. 1737. Uczony teolog i zręczny pisarz. Gdy dyssydenci podali na sejm grodzieński, 1718, Libellus supplex, i prosili o zachowanie dawniejszych praw swoich, Ancuta wygotował odparcie pretensji dyssydenckich, i 1719 wydał w Wilnie, p. t. Ius plenum religionis catholicae in regno Poloniae et M. Ducatu Lithuaniae, juri praetenso dissidentium, oppositum. Pismo Ancuty nie mało przyczyniło się, że na sejmie dyssydenci przegrali sprawę. W Królewcu, 1721, wyszedł pko dziełu Ancuty Prodromus Poloniae. Ancuta tegoż roku odpowiedział nowém dziełem: Stadiodromus orthodoxus... Wilno. A. wytyka tu błędy i niedorzeczności swego dyssydenckiego przeciwnika. Dzieło jego Jus plenum dyssydenci wyniszczyli, że prawdziwą stało się rzadkością; dla tego też Leon Pruszanowski wydał je po polsku 1757 r.: Prawo zupełne wiary katolickiej w Koronie etc.