Encyklopedja Kościelna/Ananjasz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Ananjasz, wielki kapłan tego nazwiska, wspomniany jest w Dz. Apost. 23, 2. 24, 1. za czasów prokuratora Feliksa. Jest to prawdopodobnie ten sam Ananjasz, syn Nebedeusza, którego do tej godności, na miejsce zdegradowanego wielkiego kapłana Józefa, syna Kamedusa, wyniósł Herod, panujący w Chalcis, w drugim roku prokuratury Tyberjusza Aleksandra, 47 r. po Chr. (Joseph. Antt. XX 5, 2). Za następnej prokuratury Vendidjusza Kumanusa, z powodu gwałtów, jakie sobie wzajemnie wyrządzali żydzi i samarytanie, wysłany został od prezesa Syrji, Ummidjusza Kwadrata, z innymi znakomitymi żydami, do Rzymu, aby się przed cesarzem usprawiedliwił. Klaudjusz cesarz, za protekcją młodszego Agryppy, zdecydował sprawę na rzecz żydów; można więc przypuszczać, że Ananjasz wrócił do swego urzędu i sprawował go jeszcze za prokuratury Feliksa, który, po wygnaniu Kumanusa, do Judei był przysłany, nareszcie kapłaństwo swoje musiał ustąpić Izmaelowi, synowi Fabi (Joseph. Ant. XX 8, 8). Żył aż do początku wojny żydowskiej 66 r. po Chr. Zabity w wodociągu królewskiego pałacu, przez rozbójniczą szajkę Menahema, mianującego się królem (Bell. jud. II 17, 9). Znaczenie Ananjasza i po złożeniu go z kapłaństwa było wielkie (Jos. Ant. XX 9, 2). (A. Majer.) N.
