Encyklopedja Kościelna/Alvarez Diego
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom I) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1873 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
Alvarez Diego (Dydak), dominikanin, słuchał teologji w Rzymie, a później przez 30 lat był arcybiskupem w Trani (w Neapolitańskiém). Był on jednym z pierwszych i najznakomitszych przeciwników molinizmu (ob. Congregatio de Auxiliis. i Molina.) i jednym z najgruntowniejszych obrońców predeterminacyi łaski (praemotio physica v. praedeterminatio gratiae), zaprzeczanej przez jezuitów. Dominikan Bannez, gdy zamierzał wyjednać u Stolicy Apostolskiej potępienie pisma Moliny, o zgodności wolnej woli człowieka i łaski, posługiwał się głównie argumentami Alvareza. Był on prócz tego jednym z najbieglejszych mówców zakonu kaznodziejskiego w swoim czasie. W rozprawach, odbywanych w kwestji łaski, a znanych w historji pod nazwą kongregacji o pomocach łaski (Congregatio de auriliis), Alvarez odnosił kilkakrotnie świetne zwycięztwa naukowe nad swymi przeciwnikami. Tak przynajmniej opowiada o nim karmelita Aleksander od św. Jana od krzyża. Świadectwo to jednak zestawić należy z tém, co pisze o jego trjumfach Maksym Mangold (Reflex in Alex. continuationem Hist. Eccl. cl. Fleury. t. 1 p. 234, 241). Alvarez umarł na godności arcybiskupiej w Trani, r. 1635. Pozostało po nim wiele pism mających za treść kwestje współczesnych kontrowersji teologicznych. Współtowarzyszém, a razem następcą jego w konferencjach odbywąjących się w tym przedmiocie w Rzymie, był Tomasz Lemos, zmarły w r. 1629. Ob. Echardi, Script. Ord. praed. t. II. (Schrödl). A. B.
