Encyklopedja Kościelna/Albertrandy Jan

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Encyklopedja Kościelna (tom I)
Redaktor Michał Nowodworski
Data wyd. 1873
Druk Czerwiński i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

Albertrandy Jan, syn malarza, mieszczanina warszawskiego, ur. się 1731 r. Zostawszy jezuitą, uczył w Pułtusku, w Płocku, Nieświeżu i Wilnie. Uporządkował przez kilka lat bibljotekę Załuskich. Jako nauczyciel Feliksa Łubieńskiego (późniejszego ministra sprawiedliwości), wnuka prymasa, jeździł z nim do Sieny i do Rzymu. Po powrocie (1773) był lektorem i bibljotekarzem królewskim. Wysłany przez króla do Włoch (1782), a następnie do Szwecji (1789), celem zbierania materjałów do dziejów polskich, oprócz innych nabytków, samych odpisów własnoręcznych zrobił on około dwustu woluminów. Z przedstawienia królewskiego został biskupem in partibus zenopolitańskim (1796). Wybrany na prezesa tow. przyjaciół nauk, był nim do śmierci (1808). Drukiem wydane są następne jego prace: Dzieje król. Polsk., Warsz. 1766, Lwów 1849; Dzieje rzeczp. rzymskiej, z franc. przez Maquer, 1767, Warsz. 2 tom.; Zbiór wiadom. gospod. Warsz. 1770; Zabytki starożytn. rzymskich w pieniądzach, Warsz. 1805. 3 t. Z rękopismów jego Onacewicz wydał: Panowanie Henr. Walez. i Stefana Bat., Warsz. 1823, 2 t.; Krak., 1849; Panow. Jana Kazim., J. Alb. i Aleks. Jagiellończyków, Warsz. 1827, 2 t.; Dwadzieścia sześć lat panow. Władysława Jagiełły, Wrocł. 1854. Wiele artykułów jego znajduje się w Monitorze od r. 1764, w Zabawach przyjemnych i pożytecznych, które po Naruszewiczu redagował, tudzież w Rocznikach Tow. Prz. N. Rękopism: Historja polska medalami zaświadczona, wydrukowany w dziele E. Raczyńskiego: Gabinet medalów polskich. Kazania i nauki miewane po polsku, wyd. 1858 w Warsz.; kazania francuskie pozostają w rękopiśmie.